"Skinner" - nóż myśliwski do skórowania

Nóż myśliwski przeznaczony do obielania upolowanej zwierzyny zwany jest z angielska "skinnerem". Ta nazwa określa specyficzną formę noża. Typowy skiner posiada szerokie ostrze, którego linia jest bardzo wypukła, zwykle ostro wygięta do wierzchołka. Ostrze mocne, nie sprężynujące, o długości 4-12 cm jest krótsze od rękojeści. Taki kształt noża pozwala na pracę nim przez dłuższy czas bez zmęczenia ręki. Ma to niebagatelne znaczenie przy skórowaniu dzika, u którego warstwa podskórnego tłuszczu wymaga ciągłego używania noża. Co innego zwierzyna płowa, której obielanie nie wymaga takiego wysiłku.

Jeżeli skiner ma być używany także do patroszenia zwierzyny, wierzch jego głowni jest ukształtowany w formie drop-point. Polega to na tym, że wierzch głowni jest lekko wypukły w kierunku wierzchołka. Taki kształt pozwala na precyzyjną pracę, a jednocześnie wybrzuszenie ostrza zapewnia łatwe i skuteczne cięcie.

Inną możliwością przystosowania typowego skinera do operacji patroszenia jest zaopatrzenie go w dodatkowe haczykowate ostrze na wierzchu głowni.

Według przepisów prawa wielu krajów skiner jest tylko narzędziem. Jednym z wyjątków jest Szwajcaria, gdzie zgodnie z ustawą z 2002 roku, skiner z dodatkowym ostrzem do patroszenia jest już zaliczany do broni.

Noże do skórowania wykonywane są czasem w formie składanej, albo z rękojeścią poprzeczną.

07-01-2011 SK